Umowa z 1989, podwalinami której były liczne morderstwa duchownych, zawarta pomiędzy oprawcami a cwaniaczkami zakończyła się wraz z zejściem z tego świata Jaruzelskiego i Kiszczaka. Wszystko to, co dzieje się do dnia dzisiejszego, jest nadal wynikiem tamtego porozumienia zakrapianego suto alkoholem i bez udziału społeczeństwa, przed którym ukrywano 25 lat nagrania z tamtych negocjacyjnych biesiad.
Obecny problem prawny dotyczący TK jest ewidentnym pokłosiem minionego ćwierćwiecza i bylejakości uchwalonego do tej pory prawa(w rozumieniu istoty prawa), które tak naprawdę nie jest prawem lecz wynikiem ,,dogadania się'' sygnatariuszy wspomnianej umowy z 1989. Prawdziwe prawo nie istnieje, czego dowodem jest kilka ostatnich tzw orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego, który okazuje się, że nie ma żadnych stabilnych podstaw prawnych do orzekania zgodnego z istniejącym jednoznacznym prawem.
Potrzeba przezwyciężenia obecnego kryzysu nie jest kwestią powierzchowną. Jest to znacznie głębszy problem, który można rozwiązać wyłącznie w następujący sposób:
1. Marszałek Sejmu lub Prezydent zaprasza na naradę wszystkie siły opozycyjne występujące w aktualnym Sejmie.
2. Przedstawiciel większości sejmowej referuje wszelkie fakty związane z obecnym kryzysem przekazując uczestnikom dogłębnie opracowany materiał faktograficzny, a dotyczący spraw:
a) prowadzenia bezprawnych działań Prezesa Trybunału Konstytucyjnego w związku z nowelą ustawy z dnia 25 czerwca 2015,które zostały jednoznacznie udowodnione przez sądy administracyjne w sprawach o sygn. II SAB/Wa 147/13 i I OSK 2213/13 i samego Prezesa
b) możliwości dowolnej interpretacji przepisów prawa opartych o czynnik czasowo zależny(możliwość wyboru sędziego przed czasem)
c) braku ścisłej definicji przedmiotu orzekania w art. 188 konstytucji(TK w orzeczeniu z 3 grudnia 2015 w punkcie 8 wykracza poza swoje kompetencje orzecznicze stając się na chwilę Trybunałem Stanu w ten sposób, że ocenia nie akt prawny a jego stosowanie w pkt b i c)
d) omówionych w orzeczeniu/opinii z dnia 9 marca 2016 a dotyczących wątpliwości większości sędziów związanych z wymienionymi w uzasadnieniu kwestiami odbiegającymi od określonych aktów prawnych w kierunku norm ogólnie przyjmowanych
3. Określenie ram projektu zmian i złożenie propozycji przez większość parlamentarną wypracowania takich rozwiązań we wszelkich aktach prawnych a dotyczących funkcjonowania TK, które legły u podstaw powstania obecnego kryzysu.
4. Umożliwienie opinii publicznej śledzenia online całego posiedzenia jak też możliwość zapoznania z materiałem omawiającym problemy określone w punkcie 2.
Organizator proponowanego spotkania musi przedstawić taki plan rozwiązania kryzysu trybunalskiego, który prowadzi nie do załatania dziur sznurkiem od snopowiązałki na okres aktualnych żniw, ale doprowadzi do trwałego ustabilizowania prawa w tym zakresie teraz i na przyszłość, aby teoretycznie nie było z TK więcej takich problemów jak dotychczas.
Niewątpliwie mamy teraz problem z opozycją, która moim zdaniem nie zgodzi się na żadne autentyczne zmiany. Przy tej okazji będzie widoczna postawa PO, która nie jest nastawiona na naprawę funkcjonalności państwa. Skąd taki wniosek? Odpowiedź jest prosta i opiera się na politycznej kalkulacji. PIS jest zainteresowany pozytywnymi zmianami, których realizacja do końca obecnej kadencji przysporzy PISowi nowych wyborców.
Jeśli PIS wykorzysta oportunizm opozycji i jasno wykaże, że opozycja nie jest zainteresowana autentycznymi zmianami, wówczas upartość opozycji także skaże ją na niebyt.
Przy okazji PIS może dokonać ostatecznego testu ,,nowoczesnego PO'', który ma neutralną pozycję w aktualnym sporze z punktu widzenia uczestnictwa w dotychczasowych rozgrywkach. Nowoczesna, PIS, Kukiz'15 i PSL mogą wypracować konsensus bez udziału PO, ale wówczas w przypadku powodzenia reform PISu na koniec kadencji może okazać się, że PIS z Kukiz'15 może przejąć w przyszłym sejmie ponad 2/3 głosów, co byłoby ostatecznym dorżnięciem okrągłego stołu.
Reasumując rozważania nad modyfikacją prawa trybunalskiego można śmiało powiedzieć, że działania opozycji służą wyłącznie destrukcji państwa i nie dojdzie do żadnego kompromisu mimo oczywistej potrzeby wynikającej z uzasadnień obecnej większości sędziów TK.
Nie mniej jednak PIS musi właśnie to wykazać, podejmując próbę dotarcia z tą wiedzą do społeczeństwa.
Społeczeństwo musi mieć wykazane czarno na białym, kto jest szkodnikiem opornie nastawionym na autentyczne zmiany mające na celu:
– troskę o byt i przyszłość naszej Ojczyzny
– zapewnienie aby obywatele Rzeczpospolitej mogli przekazać przyszłym pokoleniom wszystko, co cenne z ponad tysiącletniego dorobku a nie byli zmuszani wyprzedawać wszystko na pniu, patrzeć jak korniki zżerają lasy i w efekcie wyjeżdżać z kraju
