"Tego już za wiele, dość tych upokorzeń. Ingerencja pisiorów w wypracowane emerytury za czasów PRL stawia mnie oraz moich kolegów pod ścianą. Jestem po rozmowach z kolegami po fachu, którzy nie zdali broni służbowej i może być wkrótce gorąco. Obym się mylił, ale ktoś z nas w końcu pęknie..." - napisał na fejsie obrońca esbeków.
Słowo ,,wypracować'' rozumie każdy inaczej. Spójrzmy na dokumenty bezpieki i oceńmy, na czym polegało to wypracowywanie dzisiejszej ich emerytury.
Lublin, dnia 15.12.1976 r.
Tajne spec[jalnego]znaczenia
Egz. nrb1b
Kierunkowo-problemowy
plan pracy na rok 1977 Wydziału IV SB KW MO w Lublinie
a w nim czytamy o planowaniu wykonania następujących czynności:
I. Główne kierunki działań:
1. Bieżące rozpoznawanie stopnia realizacji wytycznych i zaleceń Episkopatu przez biskupów, pracowników Kurii, kadrę WSD i kler miejski oraz inicjatyw własnych w
zakresie działalności organizatorskiej, społeczno-politycznej i pracy duszpasterskiej z uwzględnieniem ich stosunku, opinii, ocen, przekazywanych zadań i zaleceń wobec aktualnych problemów i zjawisk społeczno-politycznych i gospodarczych w kraju i na arenie międzynarodowej.
2. Prowadzenie rozpoznania wzajemnych układów personalnych w kierownictwie Kurii, planów i zamierzeń biskupów w stosunku do zagadnienia polityki personalnej, a szczególnie ujawniania księży planowanych do pracy w głównych ogniwach Kościoła, takich jak: Kuria, WSD, nominacje na wyższe bądź ważniejsze stanowiska w dekanatach i parafiach, celem wcześniejszego rozpoznawania tych osób oraz nawiązywania kontaktów operacyjnych.
3. Ujawnianie i rozpoznawanie w działalności kleru elementów i tendencji w istotny sposób obliczonych na dynamizowanie działalności duszpasterstwa akademickiego, naboru kandydatów do WSD,dla podejmowania działań neutralizujących, kompromitujących bądź uzyskiwania bezpośrednich korzyści operacyjnych w postaci pozyskań t.w.18i k.o.19
4.Ujawniania i inspirowania zadrażnień pomiędzy kierownictwem Kurii, pracownikami Kurii, klerem parafialnym, kierownictwem i alumnami WSD dla osłabiania wewnętrznej spoistości Kościoła, podważania autorytetu księży znanych z negatywnych postaw i ograniczania możliwości ich awansu.
5. Prowadzenie rozmów operacyjno-politycznych z księżmi zajmującymi odpowiedzialne i wysokie stanowiska w diecezjalnych ogniwach kościelnych bądź posiadającymi realne możliwości awansu, dla pozytywnego oddziaływania na ich postawy, kształtowanie pozytywnego stosunku do władz państwowych, przestrzegania przepisów prawa oraz pogłębiania rozpoznania w zakresie ich przydatności i możliwości operacyjnego wykorzystania.
6. Ujawnianie oraz rozpoznawanie osób spośród aktywu świeckiego, które ze względu na zajmowane stanowiska, posiadane z tego tytułu możliwości angażują się na rzecz Kościoła, a szczególnie udzielają pomocy materialnej, wspierają lub instruują o sposobach i możliwościach wywierania nacisku ma władze państwowe w odniesieniu do budownictwa sakralnego lub innych dewocyjnych zjawisk w działalności Kościoła.
7.Działać na rzecz umacniania osobowego Zrzeszenia Katolików „Caritas”20jako organizacji zrzeszającej księży postępowych oraz realizującej model kapłana – patrioty zaangażowanego nie tylko w sprawy duszpasterskie, ale także w sprawy społeczno-gospodarcze dotyczące każdego przeciętnego obywatela.
8. Propagować wśród księży w terenie, a w szczególności wśród dziekanów i administratorów parafii założenia Funduszu Emerytalnego Duchownych jako instytucji bardzo korzystnej dla księży, dającej określone świadczenia niezależne od woli władz kurialnych oraz wytwarzać przekonanie, że założenia tego Funduszu są kontynuacją polityki społecznej państwa socjalistycznego wobec wszystkich jego obywateli.
9. Ujawniać próby i zamierzenia wiernych w zakresie samowolnego budownictwa sakralnego w miejscowościach odległych od kościołów parafialnych bądź znanych ze sfanatyzowania i podejmować niezbędne działania operacyjne, zmierzające do skierowania aktywności ludzi tych miejscowości w innym kierunku lub do odstąpienia od tego typu działalności. Przy podejmowaniu przedsięwzięć w tym zakresie współdziałać ściśle z właściwymi miejscowo jednostkami MO.
10. Rozpoznawać postawy społeczno-polityczne środowiska KUL ze szczególnym
uwzględnieniem studentów świeckich oraz figurantów wywodzących się z kadry naukowej uniwersytetu.
11. Aktywnie kontrolować figurantów spraw operacyjnych, a w szczególności ich szkodliwą działalność w środowiskach młodzieżowych i inteligenckich.
12. Zabezpieczać kontrwywiadowczo i przeciwdziałać dywersji ideologicznej prowadzonej poprzez ośrodki państw kapitalistycznych w kontaktach z kadrą naukową i studentami KUL.
…...
14. W sprawie obiektowej krypt. „Barak”44prowadzonej na duszpasterstwo akademickie KUL realizować przedsięwzięcia operacyjne zawarte w planie sprawy ze szczególnym uwzględnieniem:
stopnia powiązania DA KUL z innymi ośrodkami duszpasterskimi na terenie
Lublina, a w szczególności z DA OO. Dominikanów i jego duszpasterzem
ks. M. Wiśniewskim;
agenturalnego umacniania się w duszpasterstwie poprzez pozyskiwanie
osobowych źródeł informacji spośród uczestników duszpasterstwa;
zabezpieczanie imprez środowiskowych organizowanych przez duszpasterstwo
na KUL, takich jak: rekolekcje, dni skupienia, obozy, rajdy, a
także ogólnopolskich imprez duszpasterskich, takich jak: dni skupienia
w Częstochowie, pielgrzymki, w których biorą udział osoby z KUL.
Termin realizacji: okres realizacji planu. Wykona: …...
I tak dalej można cytować. Jakaż to satysfakcja z cytowania w/w tekstów, gdy przyszło mi pracować na emerytury tych esbeków, których pamiętam z realizacji powyższych zadań. Jeśli PIS nie zastosuje tym esbekom emerytury o najniższym poziomie, to nie ręczę za swoje przyszłe sympatie. Powiem więcej, że na podstawie w/w tekstów należałoby skierować esbeków do episkopatu o ubieganie się emerytur z tytułu zajmowania się głównie zagadnieniami religijnymi.
Jeśli jakiś esbek widzi w w/w czynnościach ,,wypracowanie'' czegoś, to jedyną zapłatą za powyższe zajęcia powinno być: Bóg zapłać, a nie jakaś emerytura.
